Του Γιώργου Δελαστίκ*
Οι Γερμανοί έχουν κερδίσει και θα συνεχίζουν να κερδίζουν από τη χώρα μας πολύ περισσότερα από όσα χρειαστεί να δώσουν.
Προπαγανδιστική «φούσκα» του παιχνιδιού κυβέρνησης - τρόικας ήταν η υποτιθέμενη «ρήξη» τους. Όχι ότι δεν υπάρχουν ανάμεσα τους και κάποιες δευτερεύουσες αντιθέσεις ως προς τους ρυθμούς και τη μεθόδευση εκποίησης της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού κράτους έναντι πινακίου φακής ή των απολύσεων πολλών δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων κάθε χρόνο, οι οποίες, όμως, κατ' ουδένα τρόπο ανατρέπουν τη στρατηγική σύγκλιση απόψεων του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και των ξένων επικυρίαρχων της ΕΕ και του ΔΝΤ ως προς την «κινεζοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή η «ρήξη», όμως, εντάσσεται στο τελετουργικό των χειρισμών του ΔΝΤ σε κάθε σχεδόν χώρα στην οποία χορηγεί δάνειο και της οποίας η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ισχυρή αντίδραση στο να υλοποιήσει τη γραμμή οικονομικής εξαθλίωσης του λαού της που απαρέγκλιτα επιβάλλει το ΔΝΤ.
Στις περιπτώσεις αυτές, λοιπόν, ο κανόνας είναι ότι επιλέγεται μια πολιτικά κατάλληλη συγκυρία όπου κάποια δόση του δανείου δεν δίνεται. Στόχος είναι να πανικοβληθεί ο πληθυσμός και να καμφθούν οι αντιστάσεις του. Η ενδιαφερόμενη κυβέρνηση, η οποία, φυσικά, είναι μέσα στο κόλπο, μεγιστοποιεί τις συνέπειες καθυστερώντας την καταβολή συντάξεων και μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Η τρομοκράτηση των εργαζομένων και των συνταξιούχων είναι σίγουρη!
Η ώρα είναι τώρα
Το κόλπο αυτό σημειώνει πάντα επιτυχία. Τελευταία φορά χρησιμοποιήθηκε στη Ρουμανία με εξαιρετικά αποτελέσματα. Εκεί μάλιστα η αντιπολίτευση, που αντιδρούσε στην εξοντωτική λιτότητα, κατόρθωσε να ρίξει την κυβέρνηση με πρόταση μομφής και να προκηρυχθούν πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις προδίκαζαν σαφή ήττα της κυβέρνησης.
Το ΔΝΤ έκοψε τη δόση του δανείου εν μέσω προεκλογικής περιόδου και η κυβέρνηση καθυστέρησε την καταβολή μισθών και συντάξεων. Αντί, όμως, να συντριβεί στις κάλπες, όπως αυθόρμητα θα υπέθετε κάθε Έλληνας, το κυβερνών κόμμα ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά και -βοηθούσης και μιας ήσσονος σημασίας νοθείας-νίκησε πανηγυρικά!
Δεν υπαινισσόμαστε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί οπωσδήποτε και στην Ελλάδα σε περίπτωση πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης, αλλά καλό είναι να έχουμε υπόψη μας τι έχει συμβεί πρόσφατα σε μια γειτονική μας χώρα όπως η Ρουμανία η οποία, βεβαίως, έχει τελείως διαφορετική πολιτική κουλτούρα από αυτή της Ελλάδας.
Ανεξαρτήτως, όμως, της πιθανότητας εκλογών, τώρα είναι η ώρα εμφάνισης εμπλοκής στην καταβολή της δόσης του δανείου, αν η ΕΕ και το ΔΝΤ θέλουν να βοηθήσουν τον Γ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του να αντιμετωπίσει την οργή του ελληνικού λαού.
Αυτό το φθινόπωρο, που προμηνύεται καυτό, είναι η κατάλληλη ώρα για να επιχειρηθεί η τρομοκράτηση του ελληνικού λαού. Δευτερευόντως θα υπομνηστεί στον πρωθυπουργό
ότι πρέπει να είναι ακόμη πιειθήνιος στους ξένους δυνάστες, από τη βούληση και τις αποφάσεις τους εξαρτάται η πολιτική του μοίρα.
|
«Ανίκανη κυβέρνηση»
Στο πλαίσιο αυτό, η περιφρόνηση και η χλευαστική απαξίωση που εισπράττει η κυβέρνηση Παπανδρέου από τους εταίρους της στην Ε.Ε. και πρωτίστως από τους Γερμανούς και τα φερέφωνα τους, δεν είναι καθόλου αμελητέες, όπως αποτυπώνονται στο γερμανικό Τύπο.
«Όπως φαίνεται, η Αθήνα δεν μπορεί να κρατήσει ποτέ τις υποσχέσεις της. Δεν έχει, επίσης, κανένα σκοπό να βάλει κανείς στους 'Ελληνες νέα καθήκοντα», έγραφε, π.χ., το Σαββάτο το η δεξιά γερμανική εφημερίδα "Die Welt" σε ένα σκληρό σχόλιο της και συνέχιζε χλευαστικά για την κυβέρνηση Παπανδρέου: «Οι χώρες που δίνουν πρέπει να αποφάσισουν αν θα γίνουν ταμίες μιας ανίκανης για μεταρρυθμίσεις κυβέρνησης και με τον τρόπο αυτό να δώσουν στους άλλους εν χρέοις αδελφούς της Ε.Ε. μια δικαιολογία για να συνεχίσουν την πεπατημένη» τόνιζε.
«Η Ελλάδα πρέπει να μπει τιμωρία» ήταν ο τίτλος σχεδόν ολοσέλιδης ανάλυσης της ίδιας εφημερίδας. «Ανώτεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι εξοργισμένοι. Η Ελλάδα είναι ανίκανη και απρόθυμη να υλοποιήσει έστω και εν μέρει τις συμφωνίες» υπογράμμιζε στο ρεπορτάζ της.
Απογοητευμένη δείχνει και η "Frankfurter Allgemeine", επίσης συντηρητική γερμανική εφημερίδα. «Ελληνικός φαύλος κύκλος» ήταν ο τίτλος κύριου οικονομικού άρθρου της. «Ακόμη και δύο διεθνή πακέτα σωτηρίας δεν κατόρθωσαν να τραβήξουν την Ελλάδα από τα φουρτουνιασμένα νερά» διαπιστώνει ευθύς εξαρχής. «Θα δώσει η ΕΕ τα χρήματα που λείπουν ή θα παρατηρεί πώς η Ελλάδα κινείται προς τη χρεοκοπία;» αναρωτιέται.
Απομόνωση από την Ευρωζώνη
Δεν είναι μόνο οι γερμανικές ή οι δεξιές εφημερίδες που έχουν απογοητευτεί από τη δυνατότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου να εφαρμόσει την ακραία αντιλαϊκή πολιτική που συμφωνεί με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται, π.χ., και η γαλλική Liberation, κεντροαριστερού πολιτικού προσανατολισμού.
«Η Ελλάδα δεν είναι σε κατάσταση να πληρώσει» ήταν ο τίτλος ολοσέλιδης ανάλυσης της την Παρασκευή. «Η Αθήνα φαίνεται ανίκανη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της» επαναλάμβανε ο υπότιτλος.
«Δεν μπορεί κανείς παρά να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα είναι η σύγχρονη εκδοχή του πίθου των Δαναΐδων: Δεν εξυπηρετεί τίποτα να απαιτηθούν νέες περικοπές στον προϋπολογισμό όσο το κράτος δεν θα είναι σε κατάσταση που να λειτουργεί» υπογραμμιζόταν στην ευρύτατη ανάλυση, η οποία κατέληγε εμφανώς απαισιόδοξα. «Το ερώτημα έχει ήδη τεθεί: Θα μπορέσει η Αθήνα να αποφύγει τη χρεοκοπία;» αναρωτιόταν η εφημερίδα.
«Ωμά και απλά, η χρεοκοπία είναι που απειλεί την Ελλάδα» έγραφε η επίσης γαλλική Le Monde σε δική της ολοσέλιδη ανάλυση, με τον εύγλωττο τίτλο «Δεν χαλαρώνει η μέγγενη γύρω από την Ελλάδα».
Η Die Welt έχει έτοιμη τη λύση: «Το σημαντικό είναι να απομονώσουμε την Ελλάδα από την υπόλοιπη Ευρωζώνη!» γράφει.
Εντός ή εκτός ευρώ;
Το δυστύχημα για την κυβέρνηση Παπανδρέου είναι ότι με την πολιτική της, την ενδοτική της στάση και την ανεπάρκεια της έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στο σπάσιμο ενός ταμπού: Το μέχρι πρότινος αδιανόητο ερώτημα αν η Ελλάδα πρέπει ή όχι να παραμείνει στο ευρώ -αδιανόητο, επειδή δεν υπάρχει καμιά απολύτως διαδικασία εκδίωξης μιας χώρας από την Ευρωζώνη- συζητιέται πλέον ευρύτατα σε όλη την Ευρώπη.
«Αν η Ελλάδα, εξαιτίας της ανεπαρκούς εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της, δεν πάρει πλέον περισσότερα χρήματα, η έξοδος της από το ευρώ θα ήταν αναπότρεπτη» γράφει η Frankfurter Allgemeine.
H Die Welt, η οποία δεν κρύβει την προτίμηση της στην αποβολή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, παρουσιάζει πιο αναλυτικά τις «δύο εναλλακτικές λύσεις που και οι δύο είναι απαίσιες», όπως αναφέρει: «Είτε θα χρηματοδοτεί η Ευρώπη για πάντα την Ελλάδα, σε ένα είδος ένωσης μεταφοράς πόρων χωρίς μεγάλες προοπτικές βελτίωσης, είτε θα κλείσει η ΕΕ την κάνουλα χρηματοδότησης με συνέπεια η Ελλάδα να χρεοκοπήσει μέσα σε λίγες ημέρες. Στο μεταξύ, πολλοί πολιτικοί σκέφτονται τη δεύτερη εκδοχή, όμως αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί πριν τεθεί σε ισχύ ο διευρυμένος ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης EFSF, ο οποίος πρέπει να προστατεύσει χώρες όπως η Πορτογαλία ή η Ισπανία από τις επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας της Αθήνας μαζί με μια πιθανή έξοδο της από την Ευρωζώνη» ανέλυε η εφημερίδα.
Μέρκελ υπέρ παραμονής
Τα αμέτρητα σχετικά δημοσιεύματα αντανακλούν, βεβαίως, υπαρκτές αντιλήψεις και αντιπαραθέσεις στους κόλπους της γερμανικής ελίτ, καθώς και τις ευρύτατες συζητήσεις που προκαλεί στη Γερμανία η οικονομική κρίση της Ευρωζώνης και το κόστος των Μνημονίων και των «πακέτων διάσωσης» για τους Γερμανούς φορολογούμενους πολίτες.
Η γραμμή της καγκελαρίου Μέρκελ, όμως, και της κυβέρνησης της, που αντανακλά τα συμφέροντα και τις απόψεις των ηγετικών επιχειρηματικών κύκλων της Γερμανίας, είναι σαφέστατη: Σε αυτή τη φάση κάνει τα πάντα για να διατηρήσει την Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη, επιδιώκοντας, παράλληλα, την πολιτικοοικονομική καθυπόταξη και λεηλασία του δημόσιου πλούτου της χώρας.
Ούτως ή άλλως, οι Γερμανοί έχουν κερδίσει και θα συνεχίζουν να κερδίζουν από τη χώρα μας πολύ περισσότερα από όσα θα χρειαστεί να δώσουν.
Καθοριστικός, επίσης, παράγοντας της υποστήριξης της Μέρκελ στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είναι ότι ενδεχόμενη εκδίωξη ή αποχώρηση της χώρας μας είναι πιθανότατο ότι θα σηματοδοτήσει διάλυση της Ευρωζώνης με τη σημερινή της μορφή, από την οποία η Γερμανία αποκόμισε τεράστια οικονομικά, αλλά και πολιτικά, οφέλη.
*Το παραπάνω άθρο του Γ. Δελαστίκ δημοσιεύτηκε στπ περιοδικό "Επίκαιρα" 8/9/2011
